Rode gympen onder een donkerblauw pak
      Wat bezielt zo’n man
Zijn aktetas geklemd, de blik strak
      Wat speelt er door zijn hersenpan
Doelgericht beent hij door de ochtendspits
      Is hij niet uitgeslapen, heeft hij zich vergist
Nergens klinkt een ‘maar’ of ‘mits’
      Of bij een vriendin iets vanonder het bed gegrist

Een ochtend op ‘t Spui, mijn bus staat even stil
‘k Bezie de mensen van boven  tot onder
      Is het een gril, of een artistiek vak
Wat heerlijk dat ik me verwonder
Om rode gympen onder een donkerblauw pak

.                                                                                                  © Sander Essers

Is er nog hoop? Hoop!
Het is niet allemaal pais en vree
onder ons.
Geloof er maar niks van!
Onder uw voeten krioelt het.
Ja, ‘het’: talloze wroeters
zijn uw tegenvoeters.
Aaltjes, mieren, pieren,
wat men ongedierte
pleegt te noemen.
Een hoop …
engerlingen, kevers, potwormen,
pissebedden, schimmels, oorwormen,
springstaarten, bacteriën, fagen,
roofmijten, potige mollen,
zespotigen, achtpotigen, duizendpotigen,
en zelfs miljoenpoten
maken spektakel en wegen samen meer
dan de mensen doorgaans in dit park.
Alleen … zij doen het ondergronds:
Eten, slapen, vrijen, vechten,
delen, vermenigvuldigen,
een hoop rotzooi achterlaten …
Ja, dat doen zíj ook,
maar daar valt niemand over!!!
Nou ja, over een molshoop misschien.
Hoop? … Tsjee!

        © Sander Essers, Renkum                                                                                   [‘Het park vertelt’ Oosterbeek, 30-05-2010]