Uitgestorven is het ’s avonds vroeg tot ’s ochtends laat
in Renkum’s centrum: de Dorpsstraat.
Een café brengt doorgaans wat vertier
maar in Renkum, daar verschraalt het bier.
Arme huizen wachten zij aan zij
op kopers, dan wel medelij.
Panden staan te koop, verloederd, leeg.
Dit behoeft een aanpak, een strateeg!
Winkeliers zijn blijkbaar op de vlucht
want geen hond wil meer naar dit gehucht.
Het bestuur heeft hier wat op gevonden
en faciliteert nu alle honden.
Als motor van de economie
zijn honden hier voortaan taxfree.
In hondsdraf komen poedel, doberman,
podenco, rasloos, rataplan.
Door die “tsunami” van viervoeters
verschijnen winkels in diervoeders.
Door hondenkennel en dito pension
wordt Renkum een hondenbastion.
En in Renkum’s bestuursorganen
creëert men honderd hondenbanen.
Met hondenhotel, -camping en –asiel
verdient Renkum weer mille na mille
en vullen zich haar panden en trottoirs
evenals ‘t profiel van schoen en laars.
© Dr. Anders, Renkum, 16-10-2015. Actualiteit: op die dag las ik in Hoog en Laag dat in Renkum de hondenbelasting wordt afgeschaft.
Hiermee dong ik mee naar de rol van dorpsdichter van Renkum.
Het werd Bianca Hendriks. Ik wens haar en Renkum mooie poëzie.
